Unha dose de barroquismo inváde-o todo; algo así como unha catedral do século xvii na que as fiestras deixan entrar anacos de luz que son transformadas en indicios de algo que está máis aló do terrenal. A escenografía é altamente tratada con especial atención e forma un todo homoxéneo no que se define unha estética precisa. O postbodyart constitúe unha liña de tratamento para coas personaxes e as súas accións: o corpo fragmentado, arrincado, mutilado. Ceremonias nas que se celebra a vida e a morte cunha idea común que as percorre: o nacemento.