A relación dunha muller co mar e co amor: o deserto vermello. Un delirante achegamento a psique da personaxe principal chea de profundidade. "Os meus ollos están mollados", cómo poderá ela ver con claridade agora. O home que está ao seu caron quere saber dos "cómos" pero non deixa de facer un balanzo superficial. Non a comprende, ou menos do que debería. Ela está soa. Co seu esposo e fillo pero soa. Mira pola fiestra pero pouco tempo o mar. Só pode mira-lo por un periodo curto de tempo. Prefire a terra, saber o que pasa ne-la, pero non chega a entender.