La cruz verde é unha canción pausada que destila cotidianidade e savoir faire(no que á lírica se refire). Unha composición na que se desvela a razón de ser da respiración-profunda por primeira vez- na que o silencio pode ser o factor x das mesmas vivencias. Porque as camisas de cadros ficaron no fondo do armario e os berros dos nenos no xardín fannos pensar que aínda hai vida máis aló da poesía. Pero ainda non sabemos de onde provén esa cruz, verde, sendo tamén o de menos. Medo a caer, a non respirar-por primeira vez-. Pintemos os nosos beizos de cor vermella.