Nurse with wound: un taladro para furar a parede  e colgar un espello no que verse de vez en cando. Só de cando en vez. Porque o rostro non é alleo ás traslacións do tempo e espazo. Un lugar onde contar o paso do tempo: o rostro. Un obxecto para verse en abismo. Unhas coordenadas para transitar na epopea dun mito. Esculpir no tempo, co tempo ó tempo e reiterar a dúbida da similitude dunha escultura co corpo real. A erosión de esa escultura é tamén este disco. Un cálido reencontro coa materia, unha reexistencia(múltiple e acumulada).