Paisaxe erosionados, a terra na súa faceta máis árida, a natureza pura: esto é o que retrata Ansel Adans nas súas fotografías, que datan da primeira metade do século xx. Destacamos Val da Morte, do ano 1948, unha fotografía na que a dureza do chan se transmite a perfección e as súas ondulacións poden asemellarse os surcos dun rostro destruido. Unha peza que é máis orgánica que panorámica( está máis preto do obxectivo)  e que nos fai ser espectadores -como nun voo- das colinas de California. Outra que se lle asemella a esta é o Cañón de Chelly( 1942) que ten máis profundidade de campo, pero que orbita en torno á idea da inmensidade da paisaxe.