A súa obra, ou parte, xorde da visualización de templos da antiguedade clásica, de Grecia, onde as pedras se sosteñen por fricción. Non obstante non traballa só con pedra senón que emprega outros materiais que poderiamos considerar máis cotidianos ( por exemplo o chocolate) para infrinxir na súa construcción unha parcela de ironía que non deixa de ser autoironía. Ela mesma argumenta que lle interesa convertir os rituais cotiás en procesos escultóricos. Ademáis para realizar a súa obra tamén emprega o seu propia corpo ( Loving care) pintando cun tinte na cabeza.