Bodegón con mazás e laranxas de 1895-1900 é unha obra de carácter clásico que respira impresionismo cunha tonalidade ocre e azul na que o branco tamén predomina. Unha obra cuio fundo pode asemellarse a unha composición cubista pola xeometría e os difumindaos. Nunha perfecta saección aúrea a froita situáse no lenzo tendo o peso decisivo, non obstante tamén acubilla unha xarra de auga na que están debuxadas flores que intensifican o seu carácter ledo e alegre. Sinalar este aspecto supón darlle vida ós obxectos e atribuirlles cualidades por tanto que non son propias deles.