Nos murais de Pollock a cor enche a superficie de modo que é complexo distinguir figuras, non obstante éstas forman parte da esencia das súas pinturas ainda que se agochen. Unha multidude descomposta- como se se tratara dunha guerra destruíndo e mutilando os corpos deixados á barbarie-. Non hai baleiro o visual ocúpa-o todo, non hai espazo para o lenzo en branco, as imaxes resultantes abranguen a nosa totalidade, non saturándonos senón facendo multiplicar os significados. Representante do expresionismo abstracto, deslucida a emoción e transpórtanos a universos creados ad hoc.